Wydawca treści
OCHK
Widok na dolinę Wkry
Fot. Piotr Borowski
Fot. Szymon Różański
Obszary chronionego krajobrazu to tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych.
Nadwkrzański Obszar Chronionego Krajobrazu. Obszar obejmuje tereny otacząjace dolinę rzeki Wkry, położone w powiatach: żuromińskim, mławskim, ciechanowskim, płońskim, nowodworskim. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa obszar zajmuje 25677 ha, z tego ok. 5360 ha gruntów w zarządzie nadleśnictwa położonych w uroczyskach Paryż, Ogonowo, Kiełki, Dziektarzewo, Rzewin, Kępa Majorat, Salomonka, Miszewo, Cieksyn.
Naruszewski Obszar Chronionego Krajobrazu. Obejmuje powierzchnię 7030,20 ha położonych w gminach Naruszewo i Załuski. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa obszar zajmuje 6511 ha, z tego ok. 2257 ha gruntów nadleśnictwa położonych w kompleksach Naruszewo, Noskowo, Pieścidła i Złotopolice.
Krysko-Joniecki Obszar Chronionego Krajobrazu. Obszar obejmuje 9203,4 ha w gminach: Sochocin, Joniec, Płońsk i Załuski. W całości położony jest w granicach zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Płońsk, obejmując ok. 187 ha gruntów nadleśnictwa.
Nasielsko-Karniewski Obszar Chronionego Krajobrazu. Zajmuje powierzchnię 14586,1 ha położoną w powiatach: pułtuskim, makowskim i nowodworskim. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa znajduje się niewielki fragment obszaru, o powierzchni 3215 ha, i obejmujący ok. 287 ha gruntów nadleśnictwa w kompleksach Poniaty i Siennica.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
ochrona lasu
ochrona lasu
Fot. Szymon Różański - Szeliniak sosnowiec
Fot. Szymon Różański. Uszkodzenia sadzonki świerkowej spowodowane przez szeliniaka sosnowca
Fot. Artur Warchoł. Gąsienica zawisaka borowca odnaleziona w ściole podczas jesiennych poszukiwań szkodników pierwotnych sosny
Fot. Szymon Różański - bielojad olbrzym "OLBRZYM" wśród korników. Owady te żerują pod korą świerków.
Ochrona lasów przed szkodliwym działaniem różnego rodzaju czynników ma istotne znaczenie dla zachowania trwałości lasu. Zaniedbanie czynności związanych z profilaktyką i zwalczaniem chorób lasu, działanie szkodliwych czynników abiotycznych może doprowadzić do zagrożenia trwałości lasu.
Do głównych czynników biotycznych zagrażających płońskim lasom należy zaliczyć
- szkodliwą działalność owadów,
- uszkodzenia powodowane przez grzyby,
- uszkodzenia powodowane przez zwierzynę.
Poza szeliniakiem sosnowcem Nadleśnictwo Płońsk (w minionym 10-leciu) nie było obiektem groźnych 
Wykonywanie corocznych kontroli zagrożenia lasu przez owady:
- kontrolę występowania szkodników korzeni,
- kontrolę występowania brudnicy mniszki,
- jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny.
stanowi ważną część profilaktycznej ochrony lasu.
Ważnym zagrożeniem powodującym uszkodzenia drzewostanów jest zwierzyna płowa. W latach 2003-2012 powierzchnia rejestrowanych uszkodzeń (szkody istotniejsze >20%) wyniosła średniorocznie ok. 45 ha.
Z zespołu czynników abiotycznych w Nadleśnictwie Płońsk najważniejszymi pozostają huraganowe wiatry i przymrozki w uprawach na szkółce leśnej.
„Szkodnictwo leśne" to termin określający działalność człowieka polegającą na nielegalnej wycince drzew, kradzieży sadzonek z upraw, kłusownictwu, zaśmiecaniu lasów, nadmiernej penetracji i zwiększaniu zagrożenia pożarowego itp. W ostatnich dziesięciu latach liczba kradzieży drewna z lasu wyniosła 244.
Pożary
Największy pożar zaliczony do kategorii średnich miał miejsce w 2005 roku na terenie leśnictwa Kępa, w okolicach wsi Luberadz. Objął on ponad 9 ha powierzchni. Spaleniu uległo wówczas 2,50 ha lasów państwowych.
