Zasoby leśne

Dominujące w nadleśnictwie drzewostany sosnowe (sosny pospolitej) charakteryzują się bardzo dobrym miernikiem jakości - bonitacją siedliska. Ponad 80% sośnin ma bonitację Ia lub I.

Hodowla lasu

Hodowla lasu jako dziedzina wiedzy stosowanej dąży do zachowania ciągłości produkcji drewna przy jednoczesnym zachowaniu i wzbogacaniu istniejących i kształtowaniu nowych zasobów leśnych. Głównym celem gospodarki leśnej, zgodnym z ustawą z dnia 28 września o lasach jest zapewnienie trwałości lasu i ciągłości jego wielofunkcyjnej roli.

Ochrona lasu

Ochrona lasów przed szkodliwym działaniem różnego rodzaju czynników ma istotne znaczenie dla zachowania trwałości lasu. Zaniedbanie czynności związanych z profilaktyką i zwalczaniem chorób lasu, działanie szkodliwych czynników abiotycznych może doprowadzić do zagrożenia trwałości lasu.

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Łowiectwo

Poniżej opublikowano przydatne wzory druków, dostosowane do zmian w obowiązujacym prawie.

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

Lasy prywatne stanowią ok. 17 proc. lasów w Polsce. Ponad 70 proc. starostw powierza prowadzenie nadzoru nad gospodarką leśną w lasach prywatnych leśnikom z Lasów Państwowych.

Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

ochrona lasu

ochrona lasu

Ochrona lasów przed szkodliwym działaniem różnego rodzaju czynników ma istotne znaczenie dla zachowania trwałości lasu. Zaniedbanie czynności związanych z profilaktyką i zwalczaniem chorób lasu, działanie szkodliwych czynników abiotycznych może doprowadzić do zagrożenia trwałości lasu.

Do głównych czynników biotycznych zagrażających płońskim lasom należy zaliczyć

  • szkodliwą działalność owadów,
  • uszkodzenia powodowane przez grzyby,
  • uszkodzenia powodowane przez zwierzynę.


Poza szeliniakiem sosnowcem Nadleśnictwo Płońsk (w minionym 10-leciu) nie było obiektem groźnych Szeliniak sosnowiecataków szkodników. Okresowe nasilenie żerowania zwójki dębowej, susówki dębowej, brudnicy nieparki oraz boreczników, nie spowodowało konieczności zastosowania zwalczania chemicznego tych szkodników.

Wykonywanie corocznych kontroli zagrożenia lasu przez owady:

  • kontrolę występowania szkodników korzeni,
  • kontrolę występowania brudnicy mniszki,
  • jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny. 

stanowi ważną część profilaktycznej ochrony lasu.

Ważnym zagrożeniem powodującym uszkodzenia drzewostanów jest zwierzyna płowa. W latach 2003-2012 powierzchnia rejestrowanych uszkodzeń (szkody istotniejsze >20%) wyniosła średniorocznie ok. 45 ha.

Efekt zimowego żeru łosia w uprawie sosnowej.


Z zespołu czynników abiotycznych w Nadleśnictwie Płońsk najważniejszymi pozostają huraganowe wiatry i przymrozki w uprawach na szkółce leśnej.
Wiatrowały świerkowe


„Szkodnictwo leśne" to termin określający działalność człowieka polegającą na nielegalnej wycince drzew, kradzieży sadzonek z upraw, kłusownictwu, zaśmiecaniu lasów, nadmiernej penetracji i zwiększaniu zagrożenia pożarowego itp. W ostatnich dziesięciu latach liczba kradzieży drewna z lasu wyniosła 244.

Pożary
Największy pożar zaliczony do kategorii średnich miał miejsce w 2005 roku na terenie leśnictwa Kępa, w okolicach wsi Luberadz. Objął on ponad 9 ha powierzchni. Spaleniu uległo wówczas 2,50 ha lasów państwowych.