Asset Publisher Asset Publisher

hodowla lasu

Hodowla lasu jako dziedzina wiedzy stosowanej dąży do zachowania ciągłości produkcji drewna przy jednoczesnym zachowaniu i wzbogacaniu istniejących i kształtowaniu nowych zasobów leśnych. Głównym celem gospodarki leśnej, zgodnym z ustawą z dnia 28 września o lasach jest zapewnienie trwałości lasu i ciągłości jego wielofunkcyjnej roli.

Ze względu na zbyt duży udział sosny na siedliskach lasowych, zadaniem płońskich leśników jest przebudowa gatunkowa drzewostanów, tak aby były optymalnie  dostosowane  do warunków środowiskowych oraz jak najlepiej spełniały swoje funkcje produkcyjne, ochronne i społeczne.
Średnioroczny rozmiar wybranych prac z zakresu hodowli lasu przedstawia się następująco:


sadzenie upraw leśnych po wycięciu dojrzałych drzewostanów - 90 ha rocznie

Zasadniczym sposobem odnawiania lasu w nadleśnictwie jest sadzenie. W drzewostanach liściastych o właściwym składzie gatunkowym, stosowane jest odnowienie przy wykorzystaniu naturalnego obsiewu ze starszych drzew. Powstałe uprawy wymagają systematycznej i starannej pielęgnacji, zwłaszcza w pierwszych latach po posadzeniu.



pielęgnowanie najmłodszych pokoleń drzewostanów - upraw i młodników: 189 ha rocznie.

Zabiegi pielęgnacyjne polegają w głównej mierze na wycinaniu roślin konkurencyjnych dla młodej generacji lasu, a w starszych fazach rozwojowych eliminację drzew, które zdaniem leśników posiadają niepożądane cechy i stanowią konkurencję dla dorodniejszych drzew.

Celem wykonywania tych zabiegów jest m.in.osiągniecie prawidłowego składu gatunkowego, lepszej zdrowotności, lepszej jakości technicznej przyszłego surowca drzewnego.
Nowoczesna hodowla lasu musi uwzględniać wszystkie funkcje produkcyjne i pozaprodukcyjne lasu w tym również związane z ochroną rzadkich gatunków i siedlisk przyrodniczych.

Nadleśnictwo posiada szkółkę drzew i krzewów leśnych. Jest to miejsce, w którym z nasion wysianych do gleby wzrastają sadzonki, przeznaczone do odnowień i zalesień. Szkółka została założona niedaleko miejscowości Kuchary Królewskie, gmina Sochocin.
Roczna produkcja sadzonek wynosi ok. 2,0 mln. sztuk
Szkółka nie produkuje drzew i krzewów ozdobnych. Budowa deszczowni znacznie podniosła wydajność produkcyjną oraz usprawniła proces hodowli najmłodszego pokolenia lasu.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

ochrona lasu

ochrona lasu

Ochrona lasów przed szkodliwym działaniem różnego rodzaju czynników ma istotne znaczenie dla zachowania trwałości lasu. Zaniedbanie czynności związanych z profilaktyką i zwalczaniem chorób lasu, działanie szkodliwych czynników abiotycznych może doprowadzić do zagrożenia trwałości lasu.

Do głównych czynników biotycznych zagrażających płońskim lasom należy zaliczyć

  • szkodliwą działalność owadów,
  • uszkodzenia powodowane przez grzyby,
  • uszkodzenia powodowane przez zwierzynę.


Poza szeliniakiem sosnowcem Nadleśnictwo Płońsk (w minionym 10-leciu) nie było obiektem groźnych Szeliniak sosnowiecataków szkodników. Okresowe nasilenie żerowania zwójki dębowej, susówki dębowej, brudnicy nieparki oraz boreczników, nie spowodowało konieczności zastosowania zwalczania chemicznego tych szkodników.

Wykonywanie corocznych kontroli zagrożenia lasu przez owady:

  • kontrolę występowania szkodników korzeni,
  • kontrolę występowania brudnicy mniszki,
  • jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny. 

stanowi ważną część profilaktycznej ochrony lasu.

Ważnym zagrożeniem powodującym uszkodzenia drzewostanów jest zwierzyna płowa. W latach 2003-2012 powierzchnia rejestrowanych uszkodzeń (szkody istotniejsze >20%) wyniosła średniorocznie ok. 45 ha.

Efekt zimowego żeru łosia w uprawie sosnowej.


Z zespołu czynników abiotycznych w Nadleśnictwie Płońsk najważniejszymi pozostają huraganowe wiatry i przymrozki w uprawach na szkółce leśnej.
Wiatrowały świerkowe


„Szkodnictwo leśne" to termin określający działalność człowieka polegającą na nielegalnej wycince drzew, kradzieży sadzonek z upraw, kłusownictwu, zaśmiecaniu lasów, nadmiernej penetracji i zwiększaniu zagrożenia pożarowego itp. W ostatnich dziesięciu latach liczba kradzieży drewna z lasu wyniosła 244.

Pożary
Największy pożar zaliczony do kategorii średnich miał miejsce w 2005 roku na terenie leśnictwa Kępa, w okolicach wsi Luberadz. Objął on ponad 9 ha powierzchni. Spaleniu uległo wówczas 2,50 ha lasów państwowych.